In de blogbijdrage van gisteren (Spirituele Streber) sprak ik over mijn droomverkenningsexperiment. Het is geinig om te merken dat er zo steeds bepaalde nieuwe elementen in mijn bewustzijn verschijnen. Ik moet hierbij wel zeggen dat het lang niet altijd 'ego-strelende' elementen zijn. Het kan ook makkelijk gebeuren dat een ander deel van mezelf (dat buiten mijn bewustzijn om actief is) de lijn uitzet en ik min of meer gedwee en vraagtekens uitstotend volg.
Dat was ook vannacht weer het geval. Buiten een enorme zuurstofzucht (zie wellicht Hart- en Buikactiviteiten) die ik ophief door de koude nachtelijke winterlucht binnen te laten, leek er ook een soort van verlangen te ontstaan om een prettige combinatie van gedachten in elkaar te schuiven. Deze combinatie leek niet alleen door mijn wakend bewustzijn gemaakt te worden, maar ik kon me niet onttrekken aan de indruk dat er ook een andere kracht (van mezelf waarschijnlijk) mee aan het ordenen was.
Wat voor mij vooral indrukwekkend was, was de stroom van gedachten waarmee ik wakker werd. Ik kreeg het idee dat er door mijn droombewustzijn nog even een imposant staaltje creativiteit werd getoond, waarbij het wel leek alsof er een waterval van nieuwe ideeën over me werd uitgegoten en dan ook nog in een enorm kort tijdsbestek. Het leek ook te gebeuren in een toestand die niet meer dan normaal leek te zijn in die contreien.
Als ik dan weer terugkeerde in mijn bed viel het me op hoe enorm beperkt mijn waakbewustzijn lijkt te zijn. Het is in die zin echt als een dwerg die in het land der reuzen onderzoek aan het doen is. Ook al is mijn huidige waakbewustzijn wellicht 'nietig' ten opzichte van de ongekende uitgebreidheid van het bewustzijn tijdens de droomtijd, is dat voor mij geen aanleiding om dan maar het bijltje erbij neer te gooien.
Het is eerder een grote uitdaging om steeds meer de vaardigheden te ontwikkelen om me af te stemmen op dat bewustzijn, waarbij ik dan uiteindelijk tussen de dromen wil zien wat er gebeurd. Het is niet als een einddoel bedoeld, maar meer als een van de paden die ik wens te bewandelen om mijn creatief potentieel aan te wenden om me meer bewust te worden van de relatie die we met elkaar hebben en die ik zelf heb met dat (sub)bewustzijn dat mij gemaakt heeft. Ik zou graag willen ontdekken hoe we de boel hier kunnen opruimen om met de lessen onder de armen aan te bellen bij dat hogere deel van onszelf.
maandag 7 januari 2008
zondag 6 januari 2008
Viktor Schauberger en een bananenplant
Toen ik op 17 november 2007 een stukje schreef over Viktor Schauberger had ik een bananenplant die het vrij beroerd deed. Al jarenlang kan ik hem met moeite in leven houden. Hij krijgt steeds nieuwe blaadjes, maar ze sterven ook net zo snel weer af, waardoor er meestal maximaal 3 of 4 bladeren zijn, waarbij de meeste al snel weer aan het afsterven zijn.
Ook had ik allerlei vormen van ongedierte die ik maar niet weggewerkt kreeg met allerlei soorten 'natuurlijk gif' van de Intratuin. Toen een bezoeker uit Australië langskwam uitte hij zijn verbazing over het feit dat de plant nog steeds in leven was in dit koude klimaat.
Sinds 17 november ben ik begonnen met een 'gek' experiment waarbij ik gewoon steeds probeer het water uit de kraan te vitaliseren op de manier zoals dat beschreven staat in dat filmpje over Schauberger van Tom Brown. Je kunt er meer over lezen in die andere blogtekst.
Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het lijkt alsof er daadwerkelijk iets aan het veranderen is in de gezondheidstoestand van mijn bananenplant. Het lijkt alsof het water op meer plekken kan komen. Wat nu - zo'n anderhalve maand later - vooral opmerkelijk is, is wel dat het stervende blad nu op een veel systematischere manier lijkt te sterven: in het midden is er nog een groene krachtsnerf en de rest is uitgedroogd, terwijl het vroeger overal bruin werd.
Het lijkt er verder ook sterk op dat de andere bladeren groener en krachtiger zijn. Het ongedierte kan ik ook niet meer terugvinden. Het zou kunnen dat ze toch zijn gevlucht voor de intratuinspullen, maar dat hebben ze eerder niet gedaan voor hetzelfde spul. Het lijkt er eerder op dat er iets met die bananenplant is gebeurd waardoor zijn 'immuunsysteem' sterker is geworden.
Zou het nu echt zo zijn dat deze plant echt krachtiger en sterker is geworden doordat ik het water al kolkend en toonladderzingende in een emmer vitaliseer? Ik heb nog niet nooit meer bladeren dan 6 a 7 aan mijn boom gehad. Ik nader nu dat record. Ik ben benieuwd of dit zich verder gaat uitbreiden. Wellicht ga ik het nog meemaken dat er genoeg energie overblijft om ook eens in een banaan te gaan investeren, in plaats van het moeten investeren in het overleven.
Dit onderzoek wordt nog vervolgd. Ik heb ook wat andere schaubergerlinks gevonden in het nederlandstalig taalgebied. Kijk eens naar grenswetenschap.nl.
Ook had ik allerlei vormen van ongedierte die ik maar niet weggewerkt kreeg met allerlei soorten 'natuurlijk gif' van de Intratuin. Toen een bezoeker uit Australië langskwam uitte hij zijn verbazing over het feit dat de plant nog steeds in leven was in dit koude klimaat.
Sinds 17 november ben ik begonnen met een 'gek' experiment waarbij ik gewoon steeds probeer het water uit de kraan te vitaliseren op de manier zoals dat beschreven staat in dat filmpje over Schauberger van Tom Brown. Je kunt er meer over lezen in die andere blogtekst.
Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het lijkt alsof er daadwerkelijk iets aan het veranderen is in de gezondheidstoestand van mijn bananenplant. Het lijkt alsof het water op meer plekken kan komen. Wat nu - zo'n anderhalve maand later - vooral opmerkelijk is, is wel dat het stervende blad nu op een veel systematischere manier lijkt te sterven: in het midden is er nog een groene krachtsnerf en de rest is uitgedroogd, terwijl het vroeger overal bruin werd.
Het lijkt er verder ook sterk op dat de andere bladeren groener en krachtiger zijn. Het ongedierte kan ik ook niet meer terugvinden. Het zou kunnen dat ze toch zijn gevlucht voor de intratuinspullen, maar dat hebben ze eerder niet gedaan voor hetzelfde spul. Het lijkt er eerder op dat er iets met die bananenplant is gebeurd waardoor zijn 'immuunsysteem' sterker is geworden.
Zou het nu echt zo zijn dat deze plant echt krachtiger en sterker is geworden doordat ik het water al kolkend en toonladderzingende in een emmer vitaliseer? Ik heb nog niet nooit meer bladeren dan 6 a 7 aan mijn boom gehad. Ik nader nu dat record. Ik ben benieuwd of dit zich verder gaat uitbreiden. Wellicht ga ik het nog meemaken dat er genoeg energie overblijft om ook eens in een banaan te gaan investeren, in plaats van het moeten investeren in het overleven.
Dit onderzoek wordt nog vervolgd. Ik heb ook wat andere schaubergerlinks gevonden in het nederlandstalig taalgebied. Kijk eens naar grenswetenschap.nl.
Spirituele Streber
Vorige week ben ik begonnen met het verder uitwerken van een droomexperiment waarbij ik probeer een ruimer bewustzijn te ontwikkelen in de droomtijd. Het liefst zou ik op de schouders willen meekijken met mijn droombewustzijn, of droomlichaam, waarbij ik dan ook nog eens alles onthoud van alles wat er zich zoal afspeelt.
Een van de redenen om verder te gaan met dit experiment is om te zien in hoeverre er waarheid zou kunnen schuilen in de mogelijkheid dat er sprake zou kunnen zijn van een zekere mate van manipulatie tijdens de nachten. Wat gebeurt er allemaal met ons energieniveau gedurende de nacht? Hoe komt het dat ik toch zelden extreem fit wakker wordt, maar eerder wat tijd nodig heb om mijn energie weer goed stromend te krijgen?
Toen ik de eerste ochtenden na aanvang van het experiment wakker werd, baalde ik er eigenlijk van dat ik niets of nauwelijks iets onthouden had. Ik klampte me vast aan één flard, maar ik nam mezelf vooral kwalijk dat ik weinig grip leek te hebben op die droomtijd.
Gedurende de dag ontstond de term 'spirituele streber' om aan te geven dat er wel zoiets in mij lijkt te bestaan: ik heb in mijn leven het proces van zelfverwerkelijking een belangrijke rol gegeven. Ik beschouw mezelf dan ook redelijk in beweging op dat vlak. Het uiten van intenties en het werken aan bewustzijnsverruiming is dan ook iets waar ik graag aan werk. Meestal gaat het ook wel vrij goed en ontdek ik steeds nieuwe gedachtendomeinen.
Alleen die droomtijd is altijd een dubieus gebied geweest. Soms heb ik nachten waarin ik nagenoeg alle dromen haarfijn onthoud, maar soms lukt het ook slechts met moeite iets vast te houden. Daar komt dan nog bij dat ik eigenlijk de mogelijkheid wil onderzoeken dat er voorbij de droom van alles zou kunnen gebeuren op het gebied van energie-onttrekking. Dat zou ik ook graag willen onderzoeken. In hoeverre is het dan verstandig om je te gaan verdiepen in de droominhoud? Is het dan niet wijzer om die min of meer te negeren om voorbij die droominhoud te gaan kijken?
Ik kreeg laatst een reactie van een zekere Chris die me vertelde dat hij werkte het met plaatsen van een soort van frame rondom zijn dromen. Vervolgens veranderde hij dit frame in een soort tv waarbij hij na de nodige oefening erin slaagde om zelf de kanalen te wijzigen. Misschien is dat een mogelijkheid, waarbij ik dan vooral achter of naast de TV zou willen kijken.
Monroe noemde de mogelijkheid dat je op een gegeven moment voorbij de droomlesschool zou kunnen groeien om je dan te kunnen openen voor andere terreinen. Misschien is dat een manier om te achterhalen wat er achter de droomproducties steekt en wat er met mijn bewustzijn gebeurt tussen de dromen in. Ik wil daarbij niet suggereren dat ik al zó gevorderd zou zijn dat ik niet langer de droomlessen zou horen te volgen. Ik wil vooral onderzoeken of het mogelijk is toegang te krijgen tot de momenten tussen de dromen in, of achter de dromen, als een soort kijkje achter de schermen.
Het feit dat dit soort experimenten niet meteen omslaan in een klinkend succes, maar dat het eerder lijkt dat mijn 'ziel' of begeleiding zo haar eigen pad uitstippelt voordat het tegemoet komt aan mijn wensen, roept wel bescheidenheid op. Het is voor mij daarom ook een waardevolle les geweest om te beseffen dat het versneld en geforceerd bezig zijn met die droomtijd averechts zou kunnen werken. Geduld is hierbij dan ook een schone kunst.
Ik ben blij om wel meer duidelijkheid in mijn realiteit te krijgen over wat ik nou eigenlijk wil in eerste instantie in die droomtijd en dat is vooral een kijkje achter de schermen waarbij ik ook als een soort inspecteur wil onderzoeken of er sprake zou kunnen zijn van energetische diefstalpraktijken. Daar wil ik me vooral op gaan richten in de komende periode.
Een van de redenen om verder te gaan met dit experiment is om te zien in hoeverre er waarheid zou kunnen schuilen in de mogelijkheid dat er sprake zou kunnen zijn van een zekere mate van manipulatie tijdens de nachten. Wat gebeurt er allemaal met ons energieniveau gedurende de nacht? Hoe komt het dat ik toch zelden extreem fit wakker wordt, maar eerder wat tijd nodig heb om mijn energie weer goed stromend te krijgen?
Toen ik de eerste ochtenden na aanvang van het experiment wakker werd, baalde ik er eigenlijk van dat ik niets of nauwelijks iets onthouden had. Ik klampte me vast aan één flard, maar ik nam mezelf vooral kwalijk dat ik weinig grip leek te hebben op die droomtijd.
Gedurende de dag ontstond de term 'spirituele streber' om aan te geven dat er wel zoiets in mij lijkt te bestaan: ik heb in mijn leven het proces van zelfverwerkelijking een belangrijke rol gegeven. Ik beschouw mezelf dan ook redelijk in beweging op dat vlak. Het uiten van intenties en het werken aan bewustzijnsverruiming is dan ook iets waar ik graag aan werk. Meestal gaat het ook wel vrij goed en ontdek ik steeds nieuwe gedachtendomeinen.
Alleen die droomtijd is altijd een dubieus gebied geweest. Soms heb ik nachten waarin ik nagenoeg alle dromen haarfijn onthoud, maar soms lukt het ook slechts met moeite iets vast te houden. Daar komt dan nog bij dat ik eigenlijk de mogelijkheid wil onderzoeken dat er voorbij de droom van alles zou kunnen gebeuren op het gebied van energie-onttrekking. Dat zou ik ook graag willen onderzoeken. In hoeverre is het dan verstandig om je te gaan verdiepen in de droominhoud? Is het dan niet wijzer om die min of meer te negeren om voorbij die droominhoud te gaan kijken?
Ik kreeg laatst een reactie van een zekere Chris die me vertelde dat hij werkte het met plaatsen van een soort van frame rondom zijn dromen. Vervolgens veranderde hij dit frame in een soort tv waarbij hij na de nodige oefening erin slaagde om zelf de kanalen te wijzigen. Misschien is dat een mogelijkheid, waarbij ik dan vooral achter of naast de TV zou willen kijken.
Monroe noemde de mogelijkheid dat je op een gegeven moment voorbij de droomlesschool zou kunnen groeien om je dan te kunnen openen voor andere terreinen. Misschien is dat een manier om te achterhalen wat er achter de droomproducties steekt en wat er met mijn bewustzijn gebeurt tussen de dromen in. Ik wil daarbij niet suggereren dat ik al zó gevorderd zou zijn dat ik niet langer de droomlessen zou horen te volgen. Ik wil vooral onderzoeken of het mogelijk is toegang te krijgen tot de momenten tussen de dromen in, of achter de dromen, als een soort kijkje achter de schermen.
Het feit dat dit soort experimenten niet meteen omslaan in een klinkend succes, maar dat het eerder lijkt dat mijn 'ziel' of begeleiding zo haar eigen pad uitstippelt voordat het tegemoet komt aan mijn wensen, roept wel bescheidenheid op. Het is voor mij daarom ook een waardevolle les geweest om te beseffen dat het versneld en geforceerd bezig zijn met die droomtijd averechts zou kunnen werken. Geduld is hierbij dan ook een schone kunst.
Ik ben blij om wel meer duidelijkheid in mijn realiteit te krijgen over wat ik nou eigenlijk wil in eerste instantie in die droomtijd en dat is vooral een kijkje achter de schermen waarbij ik ook als een soort inspecteur wil onderzoeken of er sprake zou kunnen zijn van energetische diefstalpraktijken. Daar wil ik me vooral op gaan richten in de komende periode.
Abonneren op:
Posts (Atom)