In the book 'The Craft of the Warrior' by Robert Spencer (2006, 2nd Edition) we can read the following about the Super ego: A word taken from psychoanalysis referring to the inner critic, or inner judge, whose purpose is to limit the range of action and experience of an individual. (xi)
Als ik de term superego probeer te vertalen naar een perspectief waar ik tegenwoordig mee werk, dan zou het superego het beste te vergelijken zijn met het effect van generatie-lange gedachtenverankering in genetisch materiaal. Door de wisselwerking tussen de op speciale frequenties afgestemde genen en de bijbehorende gedachten is het zeer goed mogelijk dat een flink deel van ons lichaam geneigd is zich af te stemmen op de stemmen van het verleden: het bestraffende, het veroordelende en het kritische.
Bij veel mensen zou er echter sprake zijn van een mengelmoes aan genetisch materiaal, waardoor er ook de gelegenheid bestaat zich af te stemmen op andere gedachtenlijnen. Zodra er weer genoeg bewustzijn bijeen geschraapt is ontstaat ook de mogelijkheid om bepaalde genenlijnen om te buigen, te transformeren. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is zou er zelfs gelegenheid zijn om oeroude en meer geavanceerde genen weer opnieuw in het systeem in te voeren.
Als ik zo deze beschrijving van Robert Spencer lees moet ik toch ook even terugdenken aan de woorden van Sonia die het had over de wegkwijnende pijnappelklier als er niet genoeg interessante nieuwe prikkels zouden zijn. Het herhalen van de ingenestelde genetisch ingegeven gedachtenlijnen lijkt me dan ook niet al te bevorderlijk voor het algemeen welzijn. Laat die pijnappelklier maar lekker melatonine in het lichaam spuiten en in formaat groot en krachtig blijven, en dat zou je kunnen stimuleren door je geest te blijven voeden met verruimende vragen.
Ik kan me verder ook wel voorstellen dat de mogelijkheid bestaat dat het kritische aspect dat hier gekoppeld wordt aan het superego ook te verwarren is met het kritisch denkvermogen. Het lijkt me juist erg goed om niet dit kritische denkvermogen uit te willen schakelen, zoals het superego wellicht uitgeschakeld zou kunnen worden. Ook hier heb ik echter weer het idee dat het superego ook weer andere goede punten zou kunnen vertegenwoordigen. Kortom, het is maar een vaag verhaal dat ik hier zit te schrijven. Ik doe er dan ook beter aan er voor vandaag maar de brui eraan te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten