Ik heb het al eens eerder gehad over de Albert Heijn (zie Volgende Blog Graag) in verband met Kaa en de inmiddels afgelopen Jungle Book actie.
Zo krijg ik vaker op een of andere rare manier méér energie als ik de Albert Heijn winkel bij ons op de hoek binnenstap. Het is een flinke XL-variant die me ook wel eens aanzet tot het ontwikkelen van nieuwe gedachten.
Toen ik vandaag twee rouwkaarten stond uit te zoeken naar aanleiding van een plotseling sterfgeval bedacht ik me - terwijl ik ook zo naar de mensen om me heen keek - dat het eigenlijk toch jammer is dat er geen cultuur heerst waarin mensen elkaar oprecht aanspreken om even een gesprekje met elkaar te hebben.
Dat idee heb ik al vaker gehad gedurende verschillende periodes in mijn leven, maar tegenwoordig denk ik er toch ook vaak bij dat er ook allerlei mensen zijn met wie ik eigenlijk helemaal niet zou willen praten, saaie mensen, irritante mensen en meer van dat soort categorieën.
Toch denk ik dat er weinig mensen zó 'druk en gemechaniseerd' zijn dat ze niet interessant zijn om even kort een gesprekje mee te hebben. Stel je eens voor dat je wat korting bij de kassa zou krijgen als je zou kunnen aantonen met iemand gesproken te hebben die je van te voren nog niet kende. Een soort sociale albert heijn.
Begrijp me goed, ik heb zelf ook niet echt een prangende behoefte aan veel nieuwe sociale contacten, maar het lijkt me wel een verlevendiging van het bestaan als er meer een mentaliteit zou zijn waarin mensen elkaar in eerste instantie interessant vinden en ook graag even een gesprekje aanknopen, dwars door culturen, generaties en sociale klassen heen.
maandag 19 november 2007
Sociale Mogelijkheden
Labels:
albert heijn,
generaties,
mechanisatie,
normen,
sociaal verkeer,
waarden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten