Met Smartcard met patienten praten

In een prikkelend artikel van de Maastrichtse psychiater Detlef Petry
(Bezieling en Beheersing) las ik dit verontrustende bericht over de wijze waarop tegenwoordig de macht van de zorgverzekering de werkvloer vergiftigt:

Een ander, bijna niet te bevatten voorbeeld uit een instelling voor dementiepatiënten: hulpverlener en patiënt hebben beiden een ‘smartcard’ (elektronisch kaartje) om hun hals. Zodra ze voor een gesprek of een zorghandeling contact hebben,
moeten beiden de kaart in een apparaatje steken dat de ‘contacttijd’ op de minuut nauwkeurig registreert.

Vrjag is oké!

Nadat het boek al jaren geleden een bestseller was, ben ik er ook eens aan begonnen. Het 'Komt een vrouw bij de dokter' van Kluun. Zoals bij bijna elk boek neem ik er ook de tijd weer voor. Ik wilde het onderstaande stukje toch even citeren zodat het voor later nog eens kan worden teruggehaald:

Uit mail van Roos:
...PS: een keer een platonische borrel wilde je toch doen? Vooruit dan. Kan je vrijdag a.s.?
------------

YEAH! Target has been succesfully hit! Mijn dag is gered! Ik lees de mail drie keer over en formuleer mijn reply zorgvuldig. Niet te eager zijn nu. Afspraak bevestigen zonder al te veel druk en verwachtingspatroon. Wel laten merken dat ik haar heel bijzonder vind. Ik doe ruim drie kwartier over de mail en denk dan de juiste mix te hebben gevonden tussen nonchalance en enthousiasme en platonische gezelligheid en onschuldige spanning. Ik lees hem nog een keer na, doe er nog een spelfout in om hem spontaan te laten lijken en druk dan op send

Vrjdag is oké!
Groet,
Stijn

Op weg naar Alchemie

In het verleden heb ik me wel eens wat beziggehouden met Alchemie. Het is dan vooral via Carl G. Jung en zijn leerling M.L. von Franz waar ik wat over alchemie heb gelezen. Daaruit kan ik me nog de term 'enantiodroma' herinneren, wat ik vooral heb opgeslagen als betekende het moeworden van het mannelijk principe, wat zich momenteel in onze samenleving zou afspelen.

Ik schreef pas nog over de Alchemist van Paulo Coelho in het stukje Ieder Ding kan Alles Vertellen. Via een website kwam ik ook in contact met iemand die werkt met de alchemistische metaforen, die wellicht ook een bijdrage kunnen leveren aan een beter begrip van bewustzijnsverhoging danwel verruiming.

Ik kwam via deze lezer terecht bij een boek van Morris Berman uit 1981, getiteld 'The Reenchantment of the World'. Ik ben er vooralsnog voorzichtig wat in aan het neuzen, maar ik kwam een stukje tegen van de filosoof, Herman Marcuse die me aanzette om deze blog te gaan schrijven:

we all sold out to the System long ago and now identify with it completely. "People recognize themselves in their commodities," Marcuse concluded; they have become what they own.

Ieder Ding kan Alles Vertellen

 

Uit de Alchemist van Paulo Coelho wil ik graag het volgende stukje citeren, p. 91:

De kamelendrijver bleef stil; hij begreep waarover de jongen het had. Hij wist dat ieder ding op aarde de geschiedenis van alle dingen kan vertellen. Als je een boek op een willekeurige bladzijde opensloeg, of naar andersmans handen keek, of naar speelkaarten of de vlucht van de vogels of wat dan ook, zou je een verband zien met de dingen die je meemaakte. Of eigenlijk lag het niet aan de dingen, want die lieten niets zien; nee, het waren de mensen, die door naar de dingen te kijken de manier ontdekten om door te dringen tot de ziel van de wereld.

Voor meer Coelho zie ook Als een Rivier

Ademhalen

In 'Een nieuwe Aarde' van Eckhart Tolle uit 2005 wordt gesproken over ademhaling, en dat stukje bevalt me wel omdat ik steeds meer begin te beseffen hoe ontzettend betekenisvol bewust ademhalen kan zijn, hoe het een belangrijke signaalfunctie kan hebben en hoe er een relatie lijkt te bestaan tussen de diepte en de rust van je ademhaling en je algehele trillingsniveau.

Het boek van Tolle vond ik overigens niet al te stimulerend. Veel bekende zaken, maar misschien wel boeiend voor mensen die nog niet zoveel bezig zijn geweest met dit soort thematiek.

Op p.187 schrijft hij een geinig stukje dat ik toch even wil overtypen:

"Laatst liet iemand me het jaarlijkse prospectus zien van een grote spirituele organisatie. Toen ikh et doorbladerde, raakte ik onder de indruk van het ruime aanbod van interessante seminars en workshops. Het deed me denken aan smörgasbord, een Scandinavisch buffet waarbij je kunt kiezen uit een groot aantal aanlokkelijke schotels.

Hij vroeg me of ik een of twee cursussen kon aanbevelen. 'Ik weet het niet', zei ik. 'Ze zien er allemaal zo interessant uit. Maar dit weet ik wel', voegde ik eraan toe. 'Wees je zo vaak als je kunt en wanneer je eraan denkt bewust van je ademhaling. Doe dat een jaar en dan werkt dat een grotere transformatie in de hand dan het bijwonen van al die cursussen. En het is gratis."

Een middag in het Park

Nu de eerste zomerse dagen een feit lijken te worden ben ik ook naar buiten getrokken om de zonnestralen op mijn winterse huid te laten vallen. Vandaag ben ik alleen naar een nabijgelegen park gegaan om daar half-ontbloot in de lotus te gaan zitten met een boek voor me met de welluidende titel 'Guidebook to the Afterlife'.

Ook al ben ik erg geboeid door het verkennen van de innerlijke wereld kwam ik toch ook tot de ontdekking dat de externe, fysieke wereld ook wel wat aandacht mag hebben op zijn tijd, en vooral als de zon schijnt.

Ik merkte dat ik het fijn gevonden zou hebben om daar in alle spontaniteit iemand te ontmoeten die - net zoals ik - ook gefascineerd is door de mogelijkheden van de geest en die ook geboeid is door het verkennen van het innerlijk realiteitslandschap. Dat lijkt me een perfecte manier om een parkuurtje of twee door te brengen.

Na afloop van het gesprek zouden onze wegen zich weer scheiden en we zouden allebei weer wat nieuwe gedachten in ons hoofd hebben geschonken gekregen. Zou dat niet een prachtige wereld zijn, als dit soort dingen mogelijk zouden zijn?

Alleen werkt het in de echte wereld toch wat anders. Ik ben dan niet zo'n iemand die spontaan bij een koppeltje kom zitten of aanklopt bij een groep. Dat lijkt me allemaal niet zo gewenst in deze Nederlandse samenleving.

Het is voor mij dan ook prettig om te leren dat ik ook volledig tevreden kan zijn als ik daar op het gras zit, zonder een gesprekspartner. Dat ik kan ervaren op sommige momenten niemand anders nodig te hebben om mezelf gelukkig te voelen met mezelf.

Durf Niets te Doen

Sindskort heb ik meer tijd ter beschikking aangezien mijn dochter naar school gaat. De afgelopen maand heb ik toevalligerwijs ook een vijftal thema's waar ik in gedachten veel mee bezig was ontzenuwd waardoor er geen mentale energie meer ingestoken dient te worden.

Het resultaat is vooralsnog dat ik even thema-loos lijk te zijn. Normaal borrelen de nieuwe gedachten regelmatig op om mijn schrijverijen productief te houden, maar ook dat is in deze periode niet het geval.

In mijn zoektocht naar verstoorde gedachtenvormen blijk ik echter wel te ontdekken dat ik haast krampachtig er naar neig om toch maar iets te moeten schrijven, maken, ook al voelt dat momenteel eigenlijk niet natuurlijk.

Het kost me heel wat om te leren accepteren dat ik ook wel eens een aantal dagen (of zelfs weken misschien) niets hoef te doen: dat ik ook niks durf te doen zonder me daardoor meteen een nietsdoende niksnut te hoeven voelen.

Vreemd genoeg ademt mijn lichaam een enorme vrede uit, waar op een of andere manier mijn bewustzijn nog niet helemaal klaar voor is.

Het Onderbewuste Onderkennen

Recentelijk ben ik tegen het verschijnsel 'subliminale boodschap' boodschap aangelopen op een manier zoals ik het nog niet kende. Via een zekere Jonathan die onder Youtube beter bekend staat als 'adampants2007' kwam ik in contact met een bizarre mogelijkheid welke ik hieronder nader wil beschrijven.

Deze Jonathan beweert dat in vele reclames en ook in veel films bepaalde woorden en teksten zijn verstopt op zo'n manier dat ze niet worden waargenomen door het bewustzijn, maar wel worden geregistreerd door het onderbewuste. Het onderbewuste slaat deze woorden op en reageert er verder ook op.

Het zou vooral gaan om woorden zoals 'sex', 'seek sex', 'fuck her' en meer van die ongein. Hij noemt bijvoorbeeld Harry Potter als voorbeeld. Bekijk zijn youtube-filmpjes maar eens, waarbij je zou kunnen beginnen met Subliminal Sexual Messages.

Inmiddels ben ik aardig afgeleid door een toevallige zuid-afrikaanse link waardoor ik deze blog snel even ga afraffelen. Waar ik naar toe wil is het volgende: schijnbaar is het mogelijk om je onderbewuste min of meer te vragen bepaalde soort informatie ook door te geven aan je bewustzijn. Ik kan mezelf trainen dit soort subliminale zaken te leren zien. Zeer interessant.

Wat ik me vooral begin af te vragen is: wat voor informatie neem ik nog meer in me op welke niet in mijn bewustzijn terechtkomt? Zie ik ook energetische uitwisselingen tussen mensen? Zie ik wellicht aura's, maar bereiken ze mijn bewustzijn niet omdat mijn bewustzijn zich er niet voor openstelt? Zou ik wellicht al een zekere mate van etherische zelfdiagnose maken, zonder me daarvan bewust te zijn? Wat zijn de grenzen, wat zie ik al, alleen niet bewust?

Ik wil me graag verder verdiepen in het uitdiepen van deze subliminale diepten

Etherische diagnostiek

Het is zover dat ik er steeds meer van overtuigd begin te raken dat ik meer informatie nodig heb. Een pendel vertrouw ik niet en dus wil ik graag iets anders leren gebruiken. Ikzelf zat te denken aan het ontwikkelen van vaardigheden om de etherische wereld waar te gaan nemen.

Als ik Stuart Wilde mag geloven dan is het nogal een jungle in de etherische wereld. Dit is overigens niet echt iets nieuws. Ook M.S. spreekt daarover in allerei teksten in haar serie 'astrale vallen'.

Ik heb ook al eerder gespeeld met het idee van etherische/astrale monsters en via Desteni wordt er ook het nodige over gezegd en dan heb ik het niet eens over de SSOA die er ook geen doekjes om windt.

Eigenlijk ben ik zelf niet zo geïnteresseerd in heel die etherische toestanden. Ik heb meer oog voor het ontwikkelen van etherisch-diagnostische vaardigheden voor mezelf. Eigenlijk zou ik met een etherisch oog naar mezelf willen kijken.

Dit neigt dan ook meer naar het ontwikkelen van een vermogen om uit mezelf te stappen en vervolgens naar mijn etherische lichaam te kijken om te bezien wat de toestand ervan is. Ik zou graag wel eens willen zien hoe ik er etherisch uitzie, en ook ben ik benieuwd naar de effecten van intenties op deze etherische werkelijkheid.

De vraag blijft vooralsnog: hoe krijg je zoiets voor elkaar? Ik wil er in ieder geval mijn intenties op richten en dan verken ik simultaan met mijn eigen ontwikkelingen ook allerlei gedachten hieromtrent op internet.

Etherische zelf-diagnostiek ontwikkelen. Ik ga me er voor inzetten.

Drie Heerlijke Emaaltijden

Terwijl ik eigenlijk een avondmaaltijd zou horen klaar te maken merk ik het brandende verlangen om eerst een gedachte op het digitale papier te zetten.

De afgelopen periode ben ik aan het worstelen geweest met de vraag wat je nou eigenlijk moet met andere mensen. In mijn proces van soevereiniteitsgroei merkte ik de gedachte die stelde dat om werkelijk verder te komen in je proces je toch ook in zekere zin een bepaalde afhankelijkheid hebt ten opzichte van andere mensen.

Iemand wees me op de mogelijkheid dat het vooral de gedachtendomeinen zijn van andere mensen die waardevol zijn. In zekere zin zou je dan kunnen stellen dat het bepaalde dingen van mensen zijn die een soort van 'realiteitsverschuiving' kunnen bewerkstelligen, waardoor je weer klaar bent voor een nieuw niveau met opnieuw een nieuwe set aan mogelijkheden.

Vandaag ontving ik drie emails en ze zaten allemaal vol met interessante gedachten die aardig aansluiten bij mijn huidige realiteit, maar toch ook elementen in zich hebben die potentieel uitbreiding kunnen inluiden. Ik was blij verrast met de vreugde die ontstond door het idee dat je deze emails eigenlijk zou kunnen zien als drie heerlijke maaltijden, of drie prachtige ontmoetingen en dat terwijl je gewoon thuis achter je computerdoos aan het typen bent achter een mild-zoemende vista-pc.

De Creatieve Dwerg bij de Waterval

In de blogbijdrage van gisteren (Spirituele Streber) sprak ik over mijn droomverkenningsexperiment. Het is geinig om te merken dat er zo steeds bepaalde nieuwe elementen in mijn bewustzijn verschijnen. Ik moet hierbij wel zeggen dat het lang niet altijd 'ego-strelende' elementen zijn. Het kan ook makkelijk gebeuren dat een ander deel van mezelf (dat buiten mijn bewustzijn om actief is) de lijn uitzet en ik min of meer gedwee en vraagtekens uitstotend volg.

Dat was ook vannacht weer het geval. Buiten een enorme zuurstofzucht (zie wellicht Hart- en Buikactiviteiten) die ik ophief door de koude nachtelijke winterlucht binnen te laten, leek er ook een soort van verlangen te ontstaan om een prettige combinatie van gedachten in elkaar te schuiven. Deze combinatie leek niet alleen door mijn wakend bewustzijn gemaakt te worden, maar ik kon me niet onttrekken aan de indruk dat er ook een andere kracht (van mezelf waarschijnlijk) mee aan het ordenen was.

Wat voor mij vooral indrukwekkend was, was de stroom van gedachten waarmee ik wakker werd. Ik kreeg het idee dat er door mijn droombewustzijn nog even een imposant staaltje creativiteit werd getoond, waarbij het wel leek alsof er een waterval van nieuwe ideeën over me werd uitgegoten en dan ook nog in een enorm kort tijdsbestek. Het leek ook te gebeuren in een toestand die niet meer dan normaal leek te zijn in die contreien.

Als ik dan weer terugkeerde in mijn bed viel het me op hoe enorm beperkt mijn waakbewustzijn lijkt te zijn. Het is in die zin echt als een dwerg die in het land der reuzen onderzoek aan het doen is. Ook al is mijn huidige waakbewustzijn wellicht 'nietig' ten opzichte van de ongekende uitgebreidheid van het bewustzijn tijdens de droomtijd, is dat voor mij geen aanleiding om dan maar het bijltje erbij neer te gooien.

Het is eerder een grote uitdaging om steeds meer de vaardigheden te ontwikkelen om me af te stemmen op dat bewustzijn, waarbij ik dan uiteindelijk tussen de dromen wil zien wat er gebeurd. Het is niet als een einddoel bedoeld, maar meer als een van de paden die ik wens te bewandelen om mijn creatief potentieel aan te wenden om me meer bewust te worden van de relatie die we met elkaar hebben en die ik zelf heb met dat (sub)bewustzijn dat mij gemaakt heeft. Ik zou graag willen ontdekken hoe we de boel hier kunnen opruimen om met de lessen onder de armen aan te bellen bij dat hogere deel van onszelf.

Viktor Schauberger en een bananenplant

Toen ik op 17 november 2007 een stukje schreef over Viktor Schauberger had ik een bananenplant die het vrij beroerd deed. Al jarenlang kan ik hem met moeite in leven houden. Hij krijgt steeds nieuwe blaadjes, maar ze sterven ook net zo snel weer af, waardoor er meestal maximaal 3 of 4 bladeren zijn, waarbij de meeste al snel weer aan het afsterven zijn.

Ook had ik allerlei vormen van ongedierte die ik maar niet weggewerkt kreeg met allerlei soorten 'natuurlijk gif' van de Intratuin. Toen een bezoeker uit Australië langskwam uitte hij zijn verbazing over het feit dat de plant nog steeds in leven was in dit koude klimaat.

Sinds 17 november ben ik begonnen met een 'gek' experiment waarbij ik gewoon steeds probeer het water uit de kraan te vitaliseren op de manier zoals dat beschreven staat in dat filmpje over Schauberger van Tom Brown. Je kunt er meer over lezen in die andere blogtekst.

Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het lijkt alsof er daadwerkelijk iets aan het veranderen is in de gezondheidstoestand van mijn bananenplant. Het lijkt alsof het water op meer plekken kan komen. Wat nu - zo'n anderhalve maand later - vooral opmerkelijk is, is wel dat het stervende blad nu op een veel systematischere manier lijkt te sterven: in het midden is er nog een groene krachtsnerf en de rest is uitgedroogd, terwijl het vroeger overal bruin werd.

Het lijkt er verder ook sterk op dat de andere bladeren groener en krachtiger zijn. Het ongedierte kan ik ook niet meer terugvinden. Het zou kunnen dat ze toch zijn gevlucht voor de intratuinspullen, maar dat hebben ze eerder niet gedaan voor hetzelfde spul. Het lijkt er eerder op dat er iets met die bananenplant is gebeurd waardoor zijn 'immuunsysteem' sterker is geworden.

Zou het nu echt zo zijn dat deze plant echt krachtiger en sterker is geworden doordat ik het water al kolkend en toonladderzingende in een emmer vitaliseer? Ik heb nog niet nooit meer bladeren dan 6 a 7 aan mijn boom gehad. Ik nader nu dat record. Ik ben benieuwd of dit zich verder gaat uitbreiden. Wellicht ga ik het nog meemaken dat er genoeg energie overblijft om ook eens in een banaan te gaan investeren, in plaats van het moeten investeren in het overleven.

Dit onderzoek wordt nog vervolgd. Ik heb ook wat andere schaubergerlinks gevonden in het nederlandstalig taalgebied. Kijk eens naar grenswetenschap.nl.

Spirituele Streber

Vorige week ben ik begonnen met het verder uitwerken van een droomexperiment waarbij ik probeer een ruimer bewustzijn te ontwikkelen in de droomtijd. Het liefst zou ik op de schouders willen meekijken met mijn droombewustzijn, of droomlichaam, waarbij ik dan ook nog eens alles onthoud van alles wat er zich zoal afspeelt.

Een van de redenen om verder te gaan met dit experiment is om te zien in hoeverre er waarheid zou kunnen schuilen in de mogelijkheid dat er sprake zou kunnen zijn van een zekere mate van manipulatie tijdens de nachten. Wat gebeurt er allemaal met ons energieniveau gedurende de nacht? Hoe komt het dat ik toch zelden extreem fit wakker wordt, maar eerder wat tijd nodig heb om mijn energie weer goed stromend te krijgen?

Toen ik de eerste ochtenden na aanvang van het experiment wakker werd, baalde ik er eigenlijk van dat ik niets of nauwelijks iets onthouden had. Ik klampte me vast aan één flard, maar ik nam mezelf vooral kwalijk dat ik weinig grip leek te hebben op die droomtijd.

Gedurende de dag ontstond de term 'spirituele streber' om aan te geven dat er wel zoiets in mij lijkt te bestaan: ik heb in mijn leven het proces van zelfverwerkelijking een belangrijke rol gegeven. Ik beschouw mezelf dan ook redelijk in beweging op dat vlak. Het uiten van intenties en het werken aan bewustzijnsverruiming is dan ook iets waar ik graag aan werk. Meestal gaat het ook wel vrij goed en ontdek ik steeds nieuwe gedachtendomeinen.

Alleen die droomtijd is altijd een dubieus gebied geweest. Soms heb ik nachten waarin ik nagenoeg alle dromen haarfijn onthoud, maar soms lukt het ook slechts met moeite iets vast te houden. Daar komt dan nog bij dat ik eigenlijk de mogelijkheid wil onderzoeken dat er voorbij de droom van alles zou kunnen gebeuren op het gebied van energie-onttrekking. Dat zou ik ook graag willen onderzoeken. In hoeverre is het dan verstandig om je te gaan verdiepen in de droominhoud? Is het dan niet wijzer om die min of meer te negeren om voorbij die droominhoud te gaan kijken?

Ik kreeg laatst een reactie van een zekere Chris die me vertelde dat hij werkte het met plaatsen van een soort van frame rondom zijn dromen. Vervolgens veranderde hij dit frame in een soort tv waarbij hij na de nodige oefening erin slaagde om zelf de kanalen te wijzigen. Misschien is dat een mogelijkheid, waarbij ik dan vooral achter of naast de TV zou willen kijken.

Monroe noemde de mogelijkheid dat je op een gegeven moment voorbij de droomlesschool zou kunnen groeien om je dan te kunnen openen voor andere terreinen. Misschien is dat een manier om te achterhalen wat er achter de droomproducties steekt en wat er met mijn bewustzijn gebeurt tussen de dromen in. Ik wil daarbij niet suggereren dat ik al zó gevorderd zou zijn dat ik niet langer de droomlessen zou horen te volgen. Ik wil vooral onderzoeken of het mogelijk is toegang te krijgen tot de momenten tussen de dromen in, of achter de dromen, als een soort kijkje achter de schermen.

Het feit dat dit soort experimenten niet meteen omslaan in een klinkend succes, maar dat het eerder lijkt dat mijn 'ziel' of begeleiding zo haar eigen pad uitstippelt voordat het tegemoet komt aan mijn wensen, roept wel bescheidenheid op. Het is voor mij daarom ook een waardevolle les geweest om te beseffen dat het versneld en geforceerd bezig zijn met die droomtijd averechts zou kunnen werken. Geduld is hierbij dan ook een schone kunst.

Ik ben blij om wel meer duidelijkheid in mijn realiteit te krijgen over wat ik nou eigenlijk wil in eerste instantie in die droomtijd en dat is vooral een kijkje achter de schermen waarbij ik ook als een soort inspecteur wil onderzoeken of er sprake zou kunnen zijn van energetische diefstalpraktijken. Daar wil ik me vooral op gaan richten in de komende periode.